Takot Na Akong Matulog

Tatlong beses nang nangyari sa'kin ito ngayon. Nakakatakot. Hindi ko naman sinasabing basahin mo ito, pero kung gagawin mo, babala na rin ito baka kasi mangyari rin ito sa iyo, o baka nga naranasan mo na.

Alam mo ba yung ganitong pakiramdam? Ang sarap ng tulog mo pero sa isang iglap nakaramdam ka ng uneasiness. Gusto mong gumising pero magugulat ka na lang kasi ayaw makisama ng katawan mo. Pinipilit mong dumilat pero hindi mo kaya, kasi sa tuwing ididilat mo yung mga mata mo, bumabalik yun sa pagkakapikit. Gusto mong gumalaw pero hindi mo kaya, na pakiramdam mo may pumipigil sa iyo, na gustong-gusto mong gumalaw kaso wala, ayaw talaga. Na unti-unting bumabagal yung paghinga mo pero wala kang magawa kundi ang makiramdam, na kahit anong pilit mong gising, ayaw pa rin. Gusto mong sumigaw pero kahit sarili mo hindi mo marinig. Na sinasabi mo na lang sa utak mo sana may pumasok sa kwarto para gisingin ka. Na sana gumalaw ka, na sana dumilat ka na, na sana makahinga kasi alam mong pag hindi mo nalabanan mamamatay ka.

Una. Magkalapit lang ang kwarto ng nanay ko saka ang kwarto ko. Sa kwarto ni mama natutulog yung dalawa kong nakababatang kapatid. Mag-isa lang ako sa kwarto. Pati kuya ko may sariling kwarto. Hindi ko na matandaan kung kelan, pero hanggang ngayon hindi ko pa rin makalimutan yung pakiramdam na yun.

Hapon yun, mag-isa akong natutulog sa kwarto nang bigla kong marinig yung boses ng kapatid kong babae. "Ate, ate," sabi niya. Nagising ang diwa ko kasi ang pagkakaalam ko ay tinatawag niya ako. Baka may kailangan siya kaya ang initial reaction doon ay pagbuksan siya ng pinto, nakagawian ko na ang mag-lock ng pinto, pero... noong gigising na ako, ayaw dumilat ng mata ko, ayaw kumilos ng katawan ko, at ramdam ko ang pagbagal ng paghinga ko. Siguro binabangungot na ako, kung yun nga talaga iyon. Hindi ko nagustuhan ang ganoong pakiramdam. Pinilit kong makawala. Nang makakilos ako, binuksan ko ang pinto. Wala namang tao.

Pangalawa. Hapon yun. Tandang-tanda ko pa, March 20 yun. Mga alas tres siguro natulog ako. Ilang oras na ang nakalilipas nang ihatid ko ang mga kaibigan ko. Galing kasi kami ng Graduation Ball noong March 19 at sa bahay sila natulog.

Natulog ako sa kwarto nina mama, nakabukas ang aircon. Kasama ko rin si mama sa kwarto. Nasa kaliwa si mama, katabi niya ako. Noong una ok pa ang tulog ko tapos nakaramdam ako ng uneasiness, parang di ako mapakali, kaya nagising ako. Nung nag-try ako matulog uli, dun na nag-umpisa. Kahit anong dilat ang gawin ko, pilit pa ring pumipikit ng mga mata ko. Hindi makakilos, mabagal na paghinga, ayun na naman ang mga senyales. Sandali lang ang itinagal nun. Nang magising ako, sinabihan ko si mama na binabangungot ako.

"Magdasal ka," sabi niya pero hindi ako nakinig. Katoliko ako pero hindi kasi ako pala-dasal. Lumipat ako ng pwesto. Sa pinto kasi nakatapat yung mga paa ko, e ang sabi-sabi, masama raw matulog nang nakatapat ang paa sa pinto. Naisip kong baka pag lumipat ko maging ok na. Ako na ang nasa kaliwa at si mama ang nasa kanan ko.

Nang makatulog ako uli, pag pikit ko, nakakita ako ng mga taong hindi ko kilala. Tinandaan ko talaga, isang lalaki at tatlong babae, at sabi ng utak ko yung dalawang babae dun ay kambal. Sunod, narinig ko yung boses ng kapatid kong lalaki, yung bunso namin, sabi niya, "Anong nangyari?" Sunod, narinig kong tinatawag niya si mama, "Ma!" sabi niya. Pinilit kong gumising pero ayun na naman. Ganoon pa ring pakiramdam ang naramdaman ko. Nang makawala ako, nagdesisyon akong hindi na talaga ako matutulog. Sabi ni mama gawa raw yun ng pagod kasi ilang araw na rin kaming puyat.

Ilang oras makalipas, lumipat ako ng kwarto. Mga alas singko siguro. Doon na ako sa kwarto ko. May ka-text pa ako noon e. Pilit kong inaaliw yung sarili ko kasi baka makatulog na naman ako. Sa kasamaang palad nakatulog na naman ako at ang pinakamasama doon, nakarinig na naman ako ng boses. Nakarinig ako ng tawang demonyo, pakiramdam ko ang lapit-lapit niya kasi dinig na dinig ng tainga ko, na parang sa tainga ko mismo siya tumatawa. Pinilit kong gumising pero ayun na naman yung pakiramdam. Nag-struggle na naman ako sa paglaban hanggang sa magising ako. Nagmadali akong lumabas sa kwarto. Ang dilim pa naman. Pinuntahan ko si mama. Umiiyak na nga ako kasi hindi talaga ako makatulog, at ayoko na talagang matulog, kasi everytime na matutulog ako lagi na lang akong binabangungot.

"Magdasal ka," sabi niya na naman. Sinunod ko na siya. Sa isip-isip ko, gusto kong i-text yung kaibigan kong madre and surprisingly, bigla siyang nag-text. Sabi ko, "Sister, I'm afraid." I consulted her, then sabi niya bangungot yun. Magdasal lang ako. Sabi niya traydor ang death, hindi natin alam kung kailan aatake. Sabi ko sa kanya nagdasal na ako. After ng conversation namin (at after ako i-comfort ng isang taong napakahalaga para sa akin) e nakatulog na ako. Ok naman ang tulog ko. Doon ko napatunayang napaka-powerful pala talaga ng prayer.

Pangatlo. Nitong hapon lang, sinubukan kong matulog kasi ang sama ng pakiramdam ko. Noong umaga pa ako nahihilo. Sabi ni mama doon ako sa kwarto nila matulog at buksan ko yung aircon. Kasama ko pa si mama saka yung kapatid kong babae. Katutulog ko lang ng alas-kwatro. Isang oras pa lang ang nakalilipas nang maalimpungatan ako kasi may naririnig akong boses at pakiramdam ko may tumatakbo sa loob ng kwarto. Gumising ako pero shit! Ayan na naman, nag-start na naman akong bangungutin. Ang masama nun pag dilat ko, nakita kong walang ibang tao sa kwarto. Naiwan na pala ako mag-isa. Pilit na bumalik sa pagkakapikit yung mata ko. Na kahit anong dilat ang gawin ko, bumabalik pa rin. Isip ako ng isip, "Gumising ka na. Gumising ka na." Sinubukan kong galawin yung daliri ko, baka pag nagalaw ko yun, magising na ako. Ang hirap, ang hirap talaga galawin. Tumigil ako at nakiramdam. May pumasok sa kwarto. Nag-struggle na naman ako sa paggising. Sinubukan kong sumigaw, sinubukan kong gumalaw. Ilang saglit pa, nagising na lang ako. Pakiramdam ko nakawala ako sa pagkakagapos ng kadena.

"Binabangungot na naman ako," sabi ko kay mama. Siya yung pumasok.
"Umayos ka ng higa, dagdagan mo ng unan yang hinihigaan mo. Magdasal ka," sabi niya.
"Hindi na, ayaw ko na matulog."

Tinanong ko sa kanya kung narinig niya akong sumigaw, sabi niya hindi. Buong pag-aakala ko nakasigaw na ako nun kaso wala palang talab. Lumabas ako sa kwarto nila. Takot na akong matulog. Siguro, kung mamamatay ako, hindi dahil sa sakit, aksidente o katandaan kundi bangungot. Napapadalas na kasi.

Magdadasal ako bago matulog mamaya. Baka kasi bukas hindi na ako magising pero sana... sana hindi na maulit.

Bago ako mamatay, pabisita, http://virginparawako.blogspot.com.