Sobrang memorable itong Sunday na ito kasi kasama ko si Kenshin sa Catholic Church. Di naman kasi siya nagsisimba roon kasi sa Christian Church siya but then kanina, ayun, magkakasama kami: ako, si pated, si bunso, si mama, si Kenshin. Unang pagkakataon namin siyang nakasama sa simba ng family.
KENSHIN: *nag-abot ng pera pamasahe*
AKO: Ano ito?
KENSHIN: Pamasahe natin.
AKO: *kay mama* Ma, si Kenshin na raw magbabayad ng pamasahe.
BUNSO: Wow! Tipid!
PATED: :roll:
Hilig talaga nilang biruin si Kenshin. :razz:
Kanina, doon sa misa. Ewan ko ba, hindi ko talaga mapigilang tumawa. Nag sorry na nga ako dahil sa behavior ko. Nakakaantok kasi yung pari dahil sa boses niya at ang bagal pa magsalita. Tapos nagpapatawa pa yung kapatid ko.
PARI: *nagsesermon*
PATED: *bumulong sa akin* LULLABY! *snore*
AKO: *tawa tawa*
Everytime talaga na magsasalita yung pari, tumatawa yung mga kapatid ko. Pati tuloy ako natatawa. :mad:
Bukas... may pasok na naman, then may series of seminar pa. Sana matapos na. Gusto ko nang matulog nang matiwasay. :sad:
No comments:
Post a Comment