JANINE
EVE
ALDEN
ooo
DAN
Labinlimang minuto makalipas ang hatinggabi, eksaktong pagdating ko sa presinto ay nagkakagulo ang mga tao.
"Ano pong nangyayari?" tanong ko sa isang pulis na naabutan kong papalabas.
"May lalaki dun sa loob bumula ang bibig. May nakain na hindi maganda. Tumawag na kami ng ambulansya," sagot ng pulis.
"Si Alden!" isip ko. Dali-dali akong pumasok pero nasurpresa ako nang makita kung sino ang inilalabas nila sa presinto. "Dan!" nataranta ako. Nilapitan ko si Jomari na noo'y akay-akay si Dan.
"Bianca, bakit nandito ka?" itinanong niya sa akin.
Hindi ko pinansin ang tanong ni Jomari. "Anong nangyari kay Dan?"
"Hindi ko alam. Magkausap lang kami kanina. Bigla na siyang nagkagayan," sagot ni Jomari.
Ipinasok na si Dan sa dumating na aumbulansya at dinala sa ospital.
Sa ospital, tila napakatagal ng paghihintay namin hanggang sa nagpakita na sa amin ang doktor.
"Doc, kumusta na po ang pasyente?" tanong ni Jomari sa doktor na nag-asikaso kay Dan.
"He's dead," sagot ng doktor.
Halos gumuho ang mundo ko nang marinig ko yun. Umiyak ako at napayakap kay Jomari.
"Our findings say that he was poisoned," sabi ng doktor.
"Poisoned?" tanong ko. Tumingin ako kay Jomari at naalala ko ang mga napag-usapan namin.
"Mayroon pa bang susunod na mamamatay?" tanong ko kay Jomari.
"Si Alden," sagot niya.
Bumalik sa isip ko ang hula ni Jude.
"Malalason sa kakainin niyang pagkain... bukas."
Di ko rin nakaligtaan ang sinabi ni Dan,
Hinihintay ko pa si Jomari, magte-take out daw ng pagkain para kay Alden."
Nagpaalam sa akin si Jomari, "Bianca, tatawagan ko lang ang kapatid ni Dan. Ibabalita ko kung anong nangyari sa kuya niya."
Habang nakikipag-usap si Jomari, pinagtagpi-tagpi ko ang lahat at naisip kong... hindi kaya ang lahat ng ito... ang pagkamatay nina Laila, Janine, Eve at Dan ay sinadya? Pero... ano ang motibo?
Naistorbo ako sa pag-iisip nang tawagin ako ni Jomari, "Bianca, halika na."
"Saan tayo pupunta? Natawagan mo na ba?" tanong ko.
"Unattended e! Magpahinga na muna tayo. Masyado nang maraming nangyari ngayong araw." sabi niya.
"Paano si Dan?" tanong ko.
"Balikan na lang natin siya pag nag-umaga na." Nilisan na namin ang ospital.
Habang nasa byahe ng ganitong oras at naghahanap ng lugar na matutuluyan, nakiusap ako kay Jomari na bumalik sa presinto at puntahan si Alden.
"Bakit?" tanong ni Jomari.
"May sasabihin lang ako sa kanya," sabi ko.
"Bianca, kailangan na natin ng pahinga," pilit ni Jomari.
Pinakiusapan ko siya, "Please, Jomari. Ngayon lang ako makikiusap sa iyo." Pumayag na rin si Jomari at pumunta kami sa presinto kung saan nakakulong si Alden habang iniimbestigahan ang kaso niya. Sinabi ko kay Jomari na hintayin niya na lang ako sa labas at mabilis lang ito.
"Bianca!" nasurpresa si Alden nang puntahan ko siya.
"Pinuntahan ka ba nina Jomari at Dan dito? May ibinigay ba sa iyong pagkain?" tanong ko.
"Yeah, kanina. Inabutan ako ni Dan ng burger and fries pero 'di ko tinanggap kasi wala akong gana kumain. Sabi ni Dan siya na lang daw ang kakain," sabi ni Alden.
Huminga muna ako nang malalim bago magsalita, "Dan is dead."
Nabigla si Alden, "What? How?"
"Poisoned," sabi ko.
"Oh my God! Ibig sabihin siya yung sinasabi nilang bumula raw ang bibig?" Tumango ako. "Nasaan na si Jomari?" tanong niya.
"Naiwan sa labas. Sabi ko sandali lang at may sasabihin ako sa iyo. Hindi maganda ito, Alden. Sa tingin ko si Jomari gusto ka niyang lasunin," sabi ko.
Nagulat si Alden, "Ano?! Why?"
"Hindi ko pa alam ang motibo niya. Sabi niya sa akin ikaw na raw ang sunod na mamamatay. Umuwi ako, pinuntahan ko si Jude. Tinanong ko kung paano ka mamamatay and Jude said that malalason ka raw but it turned out na si Dan ang nalason kasi siya ang kumain ng pagkain mo. Si Jomari ang nagpa-take out ng food," sagot ko.
Napailing si Alden, "I can't believe this."
Nagpaalam na ako sa kanya, "Sige na. Babalikan ko na si Jomari baka maghinala. Sabi ko kasi sandali lang ako."
Pinigilan ako ni Alden, "Bianca, are you out of your mind? Paniguradong may gagawin siyang masama sa iyo!"
Pinangakuan ko siya, "Babalikan kita pero pag hindi na ako nakadalaw sakaling may masamang mangyari sa akin, alam mo na kung sino ang dapat sisihin."
"Take care, Bianca," sabi ni Alden sa akin. Iniwan ko na siya.
Binalikan ko na nga si Jomari at humingi ng paumanhin sa kanya. "Sorry natagalan. Nag-CR pa kasi ako sa loob. Kung saan-saan ako tinuro ng mga pulis," pagsisinungaling ko.
"Ok lang. Tara na," yakag ni Jomari. Naghanap na kami ng matutuluyan.
Nag-check in kami ni Jomari sa isang hotel. Agad akong dumiretso sa kama dahil sa pagod. Sumunod si Jomari at tinabihan ako.
"Dito ka matutulog?" tanong ko.
"Saan mo ba ako gustong matulog? Malamig ang sahig," sabi niya.
Kahit na sabihin mong matagal na kaming magkaibigan, dahil sa mga nangyari, hindi ko maiwasang mawalan ng tiwala kay Jomari ngayon pa't alam kong tinangka niyang lasunin si Alden.
Umusog ako para makahiga siya nang maayos. Nagulat ako nang tanggalin ni Jomari ang pang-itaas niyang damit. Napabangon ako.
"Teka, bakit naghubad ka ng damit?" tanong ko.
"Pag natutulog kasi ako naghuhubad talaga ako ng pang-itaas saka basa na kasi ng pawis itong damit ko," sabi ni Jomari.
Hindi ko gusto ito! Naiilang ako. "Sa sahig na lang ako matutulog," paalam ko. Aalis na ako sa kama nang bigla akong pigilan ni Jomari. Hinila niya ako at inihiga sa kama. "Jomari, anong ginagawa mo?"
Nag-iba ang awra niya. "Dito ka lang, Bianca," sabi niyang mapanukso. Diniinan niya ang mga kamay ko, sa bandang pulso, at umibabaw siya sa akin.
Ayoko ng ganito! "Jomari, ano ba?" nagpupumiglas ako pero dumadagan siya lalo.
"Dito ka lang, Bianca. Sa akin ka lang." Sa puntong iyon sinimulan niya nang halikan ang leeg ko.
"Jomari! Jomari, ano ba!" sigaw ko. Kahit anong pagpupumiglas ko, hindi ko kaya ang lakas niya. Pakiramdam ko ay lalo lang akong nanghihina kapag sinusubukan kong kumawala.
"Mahal kita, Bianca," sabi ni Jomari sa akin. Hinalikan niya ako sa labi. Ano ba ito? Mapagsasamantalahan na lang ba ako ng ganun-ganun na lang?
Hindi ako makagalaw. Hindi ako makahinga. Hindi ako makasigaw! Umiyak ako at inalala ang mga kaibigan ko. Sa isip ko ay tinatawag ko sila para tulungan ako. "Laila... Janine... Eve... Dan... Tulong!" Pagkatapos noon ay nagkaroon ako ng pangitain. Habang hinahalikan ako ni Jomari, nakakita ako ng mga imahe nina Laila, Janine at Eve. Lumabas na lang sa bibig ko ang,
"Ako na ba ang isusunod mo? Gagawin mo rin ba sa akin ang ginawa mo sa kanila?" Natigilan si Jomari. "Papatayin mo ba ako gaya ng pagpatay mo sa kanila matapos mong makuha ang gusto mo?" patuloy ko.
Dahil sa sinabi kong iyon, umalis si Jomari sa ibabaw ko at tumayo siya. Nagbigay siya ng nakakalokong ngiti. "Paano mo nalaman ang tungkol doon?" tanong niya sa akin.
Natakot ako nang tingnan ko si Jomari. Ibang-iba siya ngayon kaysa sa nakilala ko rati.
ooo
No comments:
Post a Comment