Naku, Lagot! Inlab Ako Kay Top One! [1]

para kay Icah

sa R.U.L.E.S. m2 and company

kay RAMP

sa mga barkada ni RAMP

sa mga kaklase ko noong high school

sa mga maraming crush sa buhay

sa mga may balak magtayo ng book store

sa mga may honor (naks!)

para kay Roxy (yung kapatid kong maganda, mana kay ate. lol!)

para sa tristanians

para sa mga baliw at may saltik na tulad ko


[1]

Hunyo, taong 2003.

Ang pangalan ko ay Darcie. Isa akong transferee noong 2nd year high school at sa isang pribadong paaralan ako nag-aaral. Sa pagkakatanda ko, ito ang unang pagkakataong umibig ako... O baka naman ito ay simpleng paghanga lamang? Sa klase ng 2nd year C, una kong nakilala si Gabby. Sa may bandang harap siya nakaupo kaya nga kapansin-pansin siya. Inaamin ko, na-attract ako sa kanya. Gwapo kasi siya. Alam mo naman ako, mahilig sa mga gwapo. Haha!

Naalala ko nga, noong tumingin siya sa akin, ay nag beautiful eyes siya. Kinilig naman ako nun! Akala ko nga crush niya rin ako at nagpapacute siya pero hindi pala, mannerism niya pala yung papikit-pikit ng mata. Hay naku! Pansin ko ring lagi siyang nagtataas ng kamay. Magaling siya sa recitation kaya nga ba hangang-hanga ako sa kanya.

Noong ako ay nakapalumbaba sa desk ng aking upuan, naisip ko, “Naku, mukhang ito yata ang magiging top one namin a!” Pero natapos ang first quarter, hindi pangalan niya ang natawag kundi ang pangalan ni Kat, magandang babae nga ngunit may kakubaan. Para bang naiinis ang mga kamag-aral namin kay Kat, ewan ko ba kung bakit. Ako naman ay top two noon at dahil sa sipag ko (noon) sa pag-aaral, sa sumunod na mga quarter ay ako na ang nanguna sa klase at pag dating ko ng 3rd year ay napunta ako sa highest section, ang section A kung saan ang mga estudyante ay nabansagang “nerd”.

Nakalimutan ko na ang katiting na pagmamahal ko rito kay Gabby. Paano’y may napansin ako sa kanyang pagkilos... Ang lamya! Parang... Parang... Bading??? Na-turn off ako at nanatili na lamang siya bilang kabarkada ko. Nabuo ang barkadahang A.S.U.N.G.O.T noong 2nd year high school ako, kung saan iyon ang initials ng aming mga apelyido. Nagsisimula sa letrang A ang apelyido ng aking naging matalik na kaibigan, si Beatrice, na isa ring baguhang estudyante. Si Gabby naman, ang apelyido ay nagsisimula sa letrang O at ako ay sa letrang T. Sa barkada namin, ako lang ang napunta sa pinakamataas na section, kaya nga noong 3rd year ako, napasama ako sa ibang barkada pero ang barkadahang A.S.U.N.G.O.T pa rin ang nasa puso ko.

Taong 2004.

3rd year, section A. Iyan ang nakita ko sa papel na ibinigay ni mama nang siya ay magpa-enroll. Sa section na ito ay marami akong naging kamag-aral, matatalino karamihan. Sa klase ng 2nd year C ay ako lamang ang napunta sa highest section. Ang top two ng klase namin, si Kat, ay napunta sa 3rd year B. Maging si Gabby ay nandoon. Si Beatrice naman ay nasa section D at ang swerte niya dahil kamag-aral niya ang pinaka crush ko sa lahat ng mga naging crush ko, (Ultimate Crush sa madaling sabi) si Carter na isang Mathematician, drummer at dancer.

3rd year, section A. Sa section na ito ay may nakilala na naman ako, si Ruben. Tahimik siya at hindi masyadong napapansin sa klase. Matalino siya (kaya nga nasa section A) at pasok lagi sa top ten. Hindi ko nga alam na naging katabi ko pala siya, mga second quarter siguro. Grabe no? ‘Di kasi kami close at hindi ko siya iniintindi noon. Basta ang alam ko, siya yung tinutukso sa amin na “Best in Writing”. Napakaganda kasi ng sulat niya sa kabaligtaran.

Taong 2005.

Nang tumungtong ako ng 4th year ay halo-halo na ang mga matatalino at mahihina. Sa 4th year, wala nang nakaaangat na section, maliban na nga lang siguro sa section A (uli) sapagkat nagsama-sama doon ang top 10 at contenders na galing sa 3rd year A. ‘Di tulad noong 1st year hanggang 3rd year, kapag napunta ka sa A ay matalino ka at kapag naman sa F, ikaw yung madalas mamura ng mga guro dahil kumbaga, “worst” ka.

Ang mga dating 3rd year A ay nagkawatak-watak. Napunta ako sa 4th year D. Muntik na nga akong magwala, akala ko kasi, section D si Carter (si Ultimate Crush) pero nagkamali ako ng dinig, section B pala siya. 4th year na ito ha? Gayunpaman, ang nakatutuwa ay kaklase ko ang apat sa barkada ko at kabilang na doon ang bestfriend kong si Beatrice o Bea pati na rin si Gabby. Mula naman sa 3rd year A ay lima ang naging kamag-aral ko uli at isa na doon si Ruben.

Nakapagtataka nga kasi sa lahat ng top 10 at contenders (estudyanteng ‘di bababa ang grade sa 85 sa bawat subject) e siya lang yung naligaw. Dapat ay nasa 4th year A siya pero ‘di ko na inintindi yun. Ano nga ba ang pakialam ko? ‘Di kami close at saka bihirang-bihira lang kami kung mag-usap.

Lumipas ang ilang linggo. Naging mainit ang tambalang Ruben at Julia sa klase. Ang love team namin ng seatmate kong si Jervis, isang maituturing na Math Wizard, ay nalaos dahil sa kanila.

“Darcie, laos na kayo ni Jervis,” ang sinabi sa akin ng kamag-aral kong si Risa.
“Oo nga e!” tugon ko.

Bwisit... Kaya ang ginawa ko, nakisali na lang ako sa pang-aasar sa kanila.

Si Ruben ang top one ng klase namin at proud to say na ang 4th year D ang pinakamatinong section sa buong 4th year! ‘Di na nakapagtataka ang pagiging top one niya dahil matalino siya. Ang mga kamag-aral namin, sa kanya nagpapaturo. Nais ko rin sanang magpaturo. Mahina kasi ako sa computations at ang mga subject na Math, Physics at Accounting ang pinaka kasumpa-sumpa noong 4th year ako.

Kami naman ni Bea ay sikat din sa classroom. Paano kasi ay may business kaming pagtitinda ng papel.

[1/8 sheet]
bente singko sentimos

[1/4 quiz pad]
singkwenta sentimos

[1/2 lengthwise/ crosswise]
piso

[1 whole intermediate pad]
dos

Napupuno nga lagi ang pitaka namin, salamat sa mga kaklaseng parasitiko na hindi man lang nagdadala ng papel. At ang waffle na kinakain namin ni Bea tuwing recess ang katas ng pagtitinda namin ng papel.

2nd quarter. Goodbye na kay Jervis dahil naglipatan ng upuan. Nanalangin pa nga ako na sana ay makatabi ni Bea si Peter, ang patpating kabarkada ni Jervis na gwapong-gwapo sa sarili niya. Madalas ko silang asarin sa isa’t isa. Halos doble kasi ng katawan ni Peter ang katawan ni Bea. Haha!

Pero nagulat na lamang ako nang tawagin ang aking pangalan at pinatabi ako kay Peter. Ang lakas ng tawa ni Bea, napakabilis daw ng karma. Para ngang isang bangungot ang pagkakatabi ko kay Peter. Paano ba naman, mahina na nga ako sa computations, ang nakatabi ko ay isa ring mahina sa computations! At hindi siya ganoon ka-cute, nakakawalang gana tuloy mag-aral.

Mula sa pagiging top four sa klase noong 1st quarter ay naging top five ako nang matapos ang 2nd quarter. Salamat kay Peter. Bigla ko tuloy namiss si Jervis, isa kasing Math Wizard ang lalaking iyon at ‘di maikakaila na may kagwapuhan siya. Crush ko nga yun... ‘Wag kayong maingay ha?

3rd quarter nang maglipatan uli ng upuan. Sa pagkakataong ito, nakatabi ko ang bestfriend kong si Bea at talaga namang nalimot na ng panahon ang tambalan namin ni Jervis sapagkat hindi na nga kami magkatabi. Salamat din kay Bea dahil mula sa pagiging top five ko noong 2nd quarter ay naging top seven ako nang matapos ang 3rd quarter. Wala kasi kaming ginawa kundi ang magtawanan at magdaldalan. Lalo na pag Math period, madalas ay tulog kami. Hindi ako makapapayag sa ganito! Kaya naman may naisip kami ni Bea. Nagpaturo kami kay Ruben.

Si Bea. Hmm. May gusto siya kay Ruben pero dati yun ayon sa kanya. Pag nagpapaturo kami, pinapalapit namin si Ruben. Ang bait nga, kami na nga ang may kailangan siya pa itong lumalapit! Pero pag nagpapaturo kami, nauuwi lang sa asaran. Napakaganda kasi ng sulat niya, ‘di namin maunawaan!!! Madalas namin yung nilalait.

“Ano yang dumi na iyan?” ang naitanong ko sa kanya nang siya’y magsulat. Aba! Biruin mong letter pala ng alphabet!
“Uy ano ito?” tanong ko nang mayroon na naman siyang isinulat.
“8 yan!” sabi niya.
“8 ba yan? Ba’t parang letter B?”

Tumawa kami ni Bea. Ang saya ng buhay pag naaasar namin siya. Binibigyan ko nga rin siya ng candy araw-araw. Wala lang, gusto ko lang inggitin yung kabarkada niyang mataas ang blood sugar.

Medyo naging malapit na kami ni Ruben. Lagi ko nga siyang binibiro na mahal na mahal ko siya. Tawa lang naman siya nang tawa. Tumatawa rin ako. ‘Di naman totoo! Madalas na kaming mag-usap, madalas magbiruan. Masaya pala siyang kasama at may isang bagay akong napansin sa kanya na ewan ko ba kung bakit hindi ko nakita noon.

Nasabi ko na lang kay Bea, “Ang gwapo rin pala ni Ruben, ano?”

Wala naman, narealize ko lang. Hanggang sa pagdating ng Enero, taong 2006, napansin kong gusto ko na siya. Nasabi ko na lang sa sarili ko, “Naku, lagot! Inlab ako kay top one!” Pero binaliwala ko lang ang nararamdaman ko. Naisip ko, “Hmm... Hindi naman siguro...”