Sulyap

Hindi ito true to life. Hindi talaga.

"Bayad po, estudyante," sabi ko pagsakay ng jeep, sabay abot ng bente pesos. Doon ako malapit sa driver umupo. Tamang-tama kasi favorite place ko yun at saka maluwag ang jeep. Sinuklian ako ng katabing lalaki ng driver. Mukhang friends nga sila kasi mula noong sumakay ako ay nagkukuwentuhan na sila, at mukhang sila lang ang nakakakilala sa mga taong binabanggit nila.

Mula noong suklian ako ng lalaki, napansin kong sulyap na siya nang sulyap sa akin. Deadma lang naman ako kasi nagtetext ako at pag hawak ko na yung cell phone ko, hindi mo na ako makakausap. Nang umandar na yung jeep at habang umaandar ito, narinig kong sinabi nung lalaki,

"Diyan nag-aaral yung anak ko."
"May anak ka na ba?!" tanong naman ng driver.
"Hehe! Hindi, biro lang, wala pa akong anak. Binata pa ako."

Napatingin ako sa kanya pagkasabi niya nun at nakita kong nakatingin siya sa akin. Hindi ko alam kung nagpaparinig ba siya, basta bumalik na lang ako sa pagkalikot ng cell phone. Kahit na hindi ko siya tinitingnan, nararamdaman kong tinitingnan niya na naman ako at palingon-lingon siya sa direksyon kung nasaan ako.

Nang malapit na kami sa labasan, ibinaba na siya ng driver. Ang laki ng dala niyang bagahe. Hindi ko alam kung mga gamit ba sa trabaho ang laman o magbabakasyon siya. Tiningnan ko siya pagbaba niya. Hmm. May hitsura rin naman pala. Nagpaalam na siya sa driver at sinabing,

"Ingatan mo yang nasa likod mo." Nagulat ako kasi nagsalita siya ng ganoon. Alam kong ako ang tinutukoy niya kasi ako lang naman ang nakaupo malapit sa driver at alam ko ring kanina niya pa ako tinitingnan. Nginitian niya rin ako.
"Sige," tugon naman ng driver.

Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko sa sinabi ng lalaki. Nginitian ko na lang siya at sinundan ng tingin nang umandar na muli ang jeep.