Hinto. Tigil.

Sa mga mambabasa (kung meron man, pati na rin sa mga nagkamaling nag-click nito),

Matitigil muna ang pagpo-post ko ng mga walang saysay na kuwento. (Haha!) Sinira kasi ni Basyang yung antenna ng Smart Bro namin. (Nandito ako sa computer shop) Abala na rin kasi ako sa gawaing pampaaralan. Kaya ayun... Pahinga na muna.

Hanggang sa muli.

anyD

Siya Na Lang Sana

"Sige na, ligawan mo na si Faith," pambubuyo sa akin ni Kuya Rodel. Sinisiko-siko niya pa ako habang tinitingnan namin si Faith sa malayo. Nasa lilim si Faith ng punong bayabas sa kolehiyong pinapasukan namin at nagsusulat sa notebook, katabi ng mga patung-patong na libro.
"Bakit ba pilit ka sa akin ng pilit kay Faith?" tanong ko kay kuya, medyo naiinis na dahil ilang buwan na rin niya akong kinukulit na ligawan ko yung kababata namin.
"Mabait si Faith, mahinhin, masipag, matalino at higit sa lahat, crush na crush ka niya!" sabi sa akin ni kuya.

Oo, alam kong na kay Faith na ang lahat ng katangiang gusto... ni kuya, pero dahil sa sinabi raw ni Faith kay kuya na malaki ang pagkagusto niya sa akin, dapat daw ako ang manligaw kay Faith.

Mabait si Faith, sobra, at masarap kasama. Tinutulungan niya ako sa mga assignment, research paper at thesis. Nakakausap ko siya kung kailangan ko ng kausap. Takbuhan ko siya pag may problema at hingian ko ng advice, pero hindi ko gusto ang tipo niya. Ang hanap ko kasi ay yung... maganda, gaya ng hinahanap ng karamihan sa mga lalaki. Pag maganda kasi ang girlfriend mo puwede mong ipagmalaki kahit kanino. Kaiinggitan ka pa ng marami. Hindi ganoon si Faith. Madalas ko siyang pinagsasabihang mag-ayos ng sarili, huwag yung puro aral na lang ang inaatupag.

"Wala ka nang mahahanap na katulad ni Faith, sinasabi ko sa iyo," pananakot pa ni kuya.
"Marami namang babae riyan," katwiran ko. "Kung gusto mo si Faith edi ligawan mo," sabi ko pa.
"Bahala ka," nasabi na lang ni kuya. Hindi niya na ako pinilit dahil nakikita niyang hindi ko talaga gusto si Faith. Kaibigan lang ang tingin ko sa kababata namin.

Nagkaroon na kami ng kani-kaniyang buhay nang makapagtapos sa kolehiyo. Nauna ng isang taon sa akin si kuya at nagpa-Maynila siya para roon magtrabaho. Si Faith ay ganoon din ang ginawa. Wala na akong nabalitaan sa kanya mula noon. Alam ko kasing labis ko siyang nasaktan nang umamin siya ng nararamdaman para sa akin noong graduation ball namin pero tinanggihan ko siya.

Nagkaroon ako ng iba't ibang girlfriend matapos, mga relasyong hindi naman nagtatagal. Siguro ay nakokonsensya ako sa ginawa ko kay Faith, at kasabay noon ay hinahanap-hanap ko rin ang magandang pagtrato niya sa akin.

Ilang taon din ang lumipas. Hindi nagawang umuwi ni kuya rito sa amin sa Quezon pero panay ang padala niya ng pera. Nang makapag-usap kami sa chat, sinabihan niya akong may balak na siyang magpakasal. Nakapag-ipon na rin naman daw siya ng sapat na pera. Uuwi raw siya sa amin para asikasuhin ang kasal dahil dito daw nila napagdesisyunang magpakasal ng nobya niya. Nainggit naman ako bigla. Buti pa si kuya ikakasal na samantalang ako wala man lang naging matinong girlfriend.

Matapos ang limang buwan mula nang magkausap kami ni Kuya Rodel, umuwi siya kasama ang girlfriend niya... na mapapangasawa niya. Hindi niya na pala kailangang ipakilala yung babae dahil kilala ko na, katunayan ay kilala na ng buong pamilya, si Faith pala. Ibang-iba na siya kaysa rati. Mula sa kayumangging balat e naging maputi na. Unat na unat ang kanyang buhok, may kolorete sa mukha, balingkinitan ang pangangatawan at seksi sa paningin kung manamit.

"Long time no see," sabi ko kay Faith. "Kumusta ka?" Naiilang nga akong magtanong kasi nasa isip ko pa rin yung pagtangging ginawa ko sa kanya noon.
"Masayang-masaya," tugon naman niya.
"Ang laki na ng ipinagbago mo," patuloy ko.
"Nadaan sa alaga ni Rodel," sabi niya.
"Congrats nga pala," pagbati ko sa kanya dahil nga ikakasal na sila.

Sa totoo lang nanghinayang ako sa sinayang kong pagkakataon. Kung di ko pinakawalan si Faith, kung hindi lang ako naging mapili, kung inuna ko pang tingnan ang kalooban kaysa sa panlabas niyang anyo... kami na siguro ang ikakasal ngayon.

Pagdamutan ninyo na itong munting akda ko. Nakaimbak na kasi ng matagal sa notes ng cp ko e.

Inauguration ba talaga?!

Natawa naman ako dun sa inauguration ni Pres. Noynoy..

Hindi ko malaman kung inauguration ba talaga yun o parang... nagmukha yatang concert. May nakapagsabi nga na ASAP yata yun, sabi naman ng isa nabuhay na SOP, isama mo pa ang Party Pilipinas.

Star studded kasi... ang daming artista/singers na puro ang ginawa sa umpisa e kumanta kasi raw "napaaga" ang Presidente sa pagdating na dapat e alas dose ang start ng panunumpa. Biro mo mayroon pang kumanta na may kasamang rap. Ibinida pa nila yung pagbali daw sa Filipino time na "palaging late" (kasi nga on time umalis ito si Presidente sa bahay). Aba e dapat lang!

Sabihin na nating napaaga nga ang Presidente.. e kaso puro "intermission number" naman ang ginawa ng mga singer na nandoon. Ano ba yun, para ubos oras? Ang nakakatawa pa e habang kumakanta itong mga singer na naimbitahan e itong sina Aquino at Binay e wala namang ginawa kundi magdaldalan. Di man lang nakikinig dun sa kumakanta.

Naaliw ako sa pinaggagawa nila, kaniya-kaniyang reaksyon nga ang mga tao sa bahay. Natawa na rin ako dun kay Noel Cabangon kasi mukhang napagod na yata sa pagpapasaya ng mga tao at nang banggitin niya yung pangalan ni Vice Pres Binay e hindi niya na nasabi nang tama. Ay ewan!

At yung ibinalita na itong si Presidente e kakain daw ng Japanese Food dun sa lunch at dinner niya.. Naisip ko naman na sana Filipino Foods na lang ang kainin niya kasi Pilipino naman tayo. Try niya kayang kumain ng tuyo.

Sana panghawakan niya rin yung sinabi niyang KAPAG WALANG CORRUPT, WALANG MAHIRAP.

Bueno, kung may ikinagalak man ako nang totoo... yun ay ang pagkanta ni Charice ng Lupang Hinirang. Hanep.

GOD is GOOD

Mabait ang Panginoon. Iyan ang napatunayan ko sa naranasan ko kanina. Alam kong hindi niya ako pababayaan, pati na rin kayo.

Kagagaling ko lang sa review class nang may di inaasahang taong nag-text sa akin na nagpapaalam kung pwede raw ba akong sunduin. Pumayag naman ako kaso nagsabi ako na kung susunduin niya ako e gabi na ako makakakauwi. Sabi naman niya hihintayin niya ako.

Ilang oras din ang biyahe mula Manila pauwi sa amin. Matapos ang ilang oras na iyon ay nakarating na rin ako sa lugar namin. Ididiretso niya na sana ako ng uwi sa bahay kaso sabi ko mamaya na ako uuwi at tumambay muna kami tutal wala pa namang alas nuebe (para matagal pa kaming magkasama).

Naglalakad na kami at naghahanap ng lugar na matatambayan. Dumaan kami sa may palengke at balak pumunta malapit sa school na pareho naming pinagtatrabahuhan. Habang naglalakad, tanaw ko sa malayo ang ilaw ng isang motor na kung pagmamasdan ay ang takbo ay padiretso ang baybay sa pinaglalakaran namin. Sa aming kanan naman ay may daan din at mula roon ay may tumatakbo ring isa pang motor.

Sobrang bilis ng mga pangyayari. Ang isang motor na padiretso ang takbo at ang isa pang motor sa kanan namin ay nagsalpukan at sumadsad mismo sa harapan namin! Naramdaman ko ang bahagyang pagtulak sa akin ng kasama ko paatras para hindi masanggi ng nagsalpukan na mga motor. Natulala ako dahil kaunting-kaunti na lang ay masasagi na kami ng nagsalpukan na mga motor. Isa pang inalala ko ay ang kasama ko dahil baka nasaktan siya. Salamat sa Diyos dahil wala sa aming dalawa ang nasaktan.

Kitang-kita ko mismo ang pagkatumba ng mga sakay ng motor. Ang lulan ng motor na padiretso ay natumba, gayundin ang dalawang lulan ng motor na nanggaling sa aming kanan. Naipit pa ang isang sakay. Hindi ko alam kung ano ang ikikilos ko kasi ngayon lang ako nakasaksi ng ganun, na kung nagkataon ay kasama rin kami sa mga nahagip ng motor.

Kinuha ng kasama ko ang kamay ko at dinala ako sa isang tabi.

"Ayos ka lang?" tanong niya sa akin.
"Kaunti na lang, pati tayo mababangga ng motor!" Mula sa likuran ay niyakap niya ako. "Wag mo nang pansinin."

Nilingon ko pa ang mga natumbang sakay ng motor. May mga taong lumapit sa kanila. "Hindi ba natin tutulungan?" tanong ko.

Nagtuloy-tuloy na kami ng lakad. "Huwag na tayong magpa-involve diyan," sabi niya.

Habang naglalakad ay nakatulala pa rin ako, iniisip na kung sumadsad pa ang mga motor ng ilan pang pulgada ay damay na kami sa aksidente.

"Huwag mo nang isipin yun," sabi niya sa akin. "Habang nandito ako, safe ka." Lumuwag ang pakiramdam ko dahil sa sinabi niya.

Mamimiss Ko Ang Hotdog Mo

Dalawang buwan na pala ang lumipas mula nang mag-break kami ni Eric. Aaminin ko, masakit. Gabi-gabi umiiyak ako. Naaalala ko yung mga panahong magkasama kami, lalo na pag Sabado. Yun na lang kasi ang araw na puwede kaming lumabas gawa ng pareho kaming abala sa trabaho.

Dalawang taon din ang itinagal ng relasyon namin, kaya nga sobrang sakit marinig mula sa kanyang ayaw niya na sa akin kasi may iba na siyang mahal. Alam kong wala akong laban kasi magkasama sila sa trabaho. Iyon pa nga yung babaeng kinukuwento niya sa akin noon.

"Alam mo mhe, madalas akong ilibre ni Celine ng lunch. Nakakatipid nga ako e," may halong biro niyang sinabi sa akin noon... at ngayon sila na pala.

Habang nakahiga ako sa kama at nagmo-moment, iniisip ko yung mga masayang pagsasama namin. Naalala ko yung pamamasyal namin sa SM, paghiga sa damo ng Luneta, at higit sa lahat, ang pagkain namin ng hotdog.

Naging paborito ko lang naman yung hotdog mula nang bumili si Eric sa isang stand sa seaside ng MOA at sinubuan niya ako. Noong una naiilang ako, pero sa paglabas-labas namin, nasanay na rin ako. Ang sweet niya kasi pag sinusubuan niya ako ng binibili niyang hotdog on stick, minsan corndog, tapos pinupunasan niya yung bibig ko kapag nalagyan ng catsup o mayonnaise.

Nakahiga ako ngayon sa kama at umiiyak. Alam mo kung bakit? Kasi nakita ko si Eric. Sabado, pumunta ako sa seaside sa MOA at nagmuni-muni. Di inaasahang makikita ko siya roon. Paniguradong hindi niya ako napansin dahil sa dami ng tao. Nandoon siya sa lugar na madalas naming paglagian, kasa-kasama ang babaeng tinutukoy niyang si Celine na ipinalit niya sa akin. Alam kong siya yun kasi kasama siya ni Eric sa primary photo sa Facebook.

Nakita ko nga si Eric. Bumili siya ng hotdog on stick sa stand na binibilhan namin noon. Pagkatapos, tinabihan niya si Celine. Nalungkot ako at umalis na lang nang makita kong sinubuan niya si Celine ng hotdog... parang yung ginagawa niya sa akin noon. Nakita ko pa ang tawanan nila nang malagyan si Celine ng mayonnaise at pinahid ni Eric iyon ng panyo niya.